Eerste recensie 'Vrouw, ga houthakken'
Kijk, vandaag stond er dan een eerste, echte recensie over ‘Vrouw, ga houthakken’ in de krant. Onze eigen plaatselijke krant wel te verstaan. Maar da’s ook een krant. En ik vond ‘m eigenlijk wel aardig. ‘Lekker wegleesboek’ vind ik eigenlijk prima omschreven.
Ook ‘Een lekker lezend boekje vol herkenbare situaties. Humoristisch en luchtig geschreven’ is een typering waar ik goed mee kan leven. ‘Een fantastisch boekje om mee in de trein of op vakantie mee te nemen.’ Dat wil toch iedereen?
Dus, nog een keer hier: ‘Vrouw, ga houthakken’. En ja, er komen heus ook weer nieuwe blogjes, maar ik kon het niet laten om het hier te vermelden.
—-
O ja, en binnenkort verwacht bij Rachel Schrijft:
– Kieboord
– Vergadergeeuw
– Ingebonden
Rachel Schrijft 
Wat leuk Rachel, vlot geschreven & lekker lezend, dat zijn prima aanbevelingen, gefeliciteerd!
Kijk, dat is nog eens goede reclame. 🙂
Wat ter wereld is een wegleesboek?
Op school hadden we die niet.
Hahaha… goeie aandacht, mooie foto ook!
geweldige reclame!!!!!!!!!
nog een paar van dat soort recensies en je bent de koningin van de wegleesboeken :-). leest als een bouquetreeksroman, alleen véél interessanter, origineler en leuker…
las toevallig gisteren dat er vijf bouquetreeksboekjes *per maand* uitkomen…
ciao
Recensies zijn doodeng. Godzijdank had ik veel goede recensies voor mijn eersteling totdat… ja hoor.. een rotrecensie van iemand die een heel stukje volschreef over een enkele opmerking in mijn boek die volgens hem niet klopte. Dat stuk kwam hard aan. Toch heeft het geholpen, want ik zorg er nu voor dat mijn komende boeken ”damianproof’ zijn. Ik stel mij dan voor dat hij ze leest, en hoor dan een zeurderig stemmetje op de achtergrond, mekkeropmerkingen. Mijn innerlijke damian zorgt ervoor dat ik zeer alert ben en blijf.
Elke positieve resensie is lekker!! Geniet ervan!!
Is toch geweldig!
Ik heb de recensie niet gelezen, maar je oorbellen vind ik mooi.
zo, en nu ga ik weer gewoon stukkies schrijven op het blog. En eens een keertje reageren, is wel heel onbeleefd zo. Ik heb namelijk tussendoor wel jullie reacties gezien en was er erg blij mee. Natuurlijk. en ja, ik vind mijn oorbellen ook wel mooi. De ketting ook, maar die zie je niet op de foto. Da’s dan wel weer jammer.
Recensies zijn spannend. Of doodeng. Daar ben ik nog niet uit. Wat doet een mens bij een slechte recensie? In bed blijven liggen met de gordijnen dicht? Uitsluitend met papieren IKEA-tas over het hoofd over straat gaan? Een wegleesboek klinkt stukken beter dan een weggooiboek. Ik ben dus blij.
Nu pas gezien, ik mis ook weleens wat. Via googlen wel het artikel al tegengekomen.
Goedzo, steek je licht niet onder de korenmaat. Een boek is toch maar een boek.
Leuk, en ook dit verhaal is ‘leesbaar’ 🙂
Groet. O.