Dol op Huis & Baard

Ik heb een abonnement op de Varagids. En al heel lang, moet ik bekennen. Niet om te zien wat er op tv komt, daarvoor heb ik mijn iPad. Veel handiger. Nee, het is de rubriek Buis & Haard waar ik iedere week naar uitzie. Hoe heerlijk is het om iedere week een huiselijke foto te zien en te lezen dat ook voor dit stel ‘vooral het Achtuurjournaal heilig is’.

Zelden staat er iets ‘toevallig, op de foto, stapeltjes boeken worden zorgvuldig samengesteld en vervolgens even zorgvuldig scheef gestapeld. Correcte titels zichtbaar in beeld. En opgeruimd is het altijd. Nog nooit zag ik een half uitgekotste muis ‘Ach ja, we zijn kattenmensen, moet kunnen. Overigens kijken we vooral naar Tegenlicht en Nieuwsuur. En het Achtuurjournaal natuurlijk’, of slingert er een AD op tafel, de kop ‘Gaan Wesley en Yolanthe scheiden?’ zichtbaar in beeld . Altijd maar weer NRC of Volkskrant. En de laatste van Herman Koch.

Soms zijn er echt pareltjes van foto’s tussen. Een tijdje terug bijvoorbeeld de foto met de wc-borstel van Sander van de Pavert. Echt, Sander van Lucky TV is voor mij een stuk sympathieker geworden sinds ik weet wat voor wc borstel Sander heeft. Het maakt hem een beetje schattig eigenlijk. De foto ging natuurlijk vooral over de smaakvolle badkamer, het bad vol bubbels, het glaasje vol bubbels, een kaarsje en Sander. En dan die wc-borstel. Zo een van drie euro van de Albert Heijn. Maar Xenos kan ook. Ik zie Sander over straat lopen met een plastic tas met wc-borstel in zijn linkerhand. Ondertussen hard nadenkend over het filmpje dat hij nog moet maken voor De Wereld Draait Door. Van de peniskokers van het Koninklijk Huis naar de wc-borstel van Sander is maar een kleine stap tenslotte.

Deze week zijn Guido van Woerkom & Monique Waalkens aan de beurt. Hij is ANWB-directeur en zij arts. Zijn rode broek kleurt perfect bij het bosje rozen op de salontafel. Subtiel. Er is weinig toevallig aan deze foto. Wel vraag ik me af waarom ze de gordijnen hebben dichtgedaan. Vast lelijk uitzicht, veel blik op de weg. Bijvoorbeeld. Dan het citaat: ‘Rob Trip. Wat doet die man dat goed. Wat een eloquentie’. Hoed u voor mannen met rode broeken en hun eloquentie. Op de tafel uiteraard een NRC en ‘Koken met Sylvia Witteman’. Aan de wand twee klassieke stillevens. Prachtig toch? Klassieke inrichting, klassiek stel, weinig is aan het toeval overgelaten. Of het moet de opmerking zijn over ‘de onderkoelde houding van Jan Mulder’. Ik vind van alles van Jan Mulder: zo vind ik hem (gespeeld) boos, luidruchtig of verongelijkt, taalvaardig ook. Maar onderkoeld? Neuh, dat niet.

En dan valt mijn oog op een fotolijstje. Zo’n wit digitaal fotolijstje van de discountkoning. Of van een kerstgeschenk. Dat laatste lijkt me waarschijnlijker. Een bezoek aan de discountkoning is vast geen uiting van wellevendheid. Een kerstgeschenk van een bevriende drukkerij, dat is het. In de hoek van het glazen tafeltje staat altid de kerstboom. En toen de fotograaf kwam, was kerst nog maar net voorbij. Daarom staat het witte lijstje nog even op het glazen tafeltje in de woonkamer. Binnenkort verdwijnt het lijstje naar de werkkamer. Boven. Daar staat het mooi naast de multifunctionele plakbandhouder met weerstation van vorig jaar.

Ik verheug me nu al op de volgende Vara Gids. Niet dat ik veel tv kijk, liever lees ik een goed boek. Behalve het Journaal, dat is heilig voor me.