Naar communiceren

“Ik check het even voor je na”, gilt Blonde Collega over de gang naar Donkere Collega. ‘Tuurlijk, check jij het maar even voor me na’, mompelt Donker terug, ‘Wil je me optelefoneren als je eruit bent?’. Blond doet haar naam eer aan. Donker loopt naar de koffiecorner en neemt nog een 361 (zwart, extra sterk, suiker).  Ooit studeerde ze Nederlands. Na wat omwegen kwam ze in de marketing terecht. Op de vijfde etage bij een organisatie waar ze naar communiceren.  Vooral naar elkaar toe.

 “Helemaal niet naar”, vindt Kop vol krullen,  “maar we zijn zo druk bezig met de inhoud, dat het er gewoon niet in zit, dat stukje communicatie naar de mensen toe.  Daar ligt toch een mooie kans voor jou? Ik zou zeggen… Grijp ‘m! ” en met een vette knipoog loopt hij door. De drukte in. Belangwekkende zaken doen.  Donker grimlacht vriendelijk en neemt een slok van haar 361. Blond is ondertussen ook weer op haar plek terug. “Nou meid, het klopt als een zwetende vinger. Met één belletje geregeld, ik doe dat gewoon even voor je regelen. Zodat we het morgen naar de mensen toe kunnen communiceren.” Donker aarzelt.., “zou je misschien gewoon willen stoppen met ‘naar communiceren’ en gewoon zeggen wat je bedoelt? Noem het ‘vertellen’ of ‘zenden’. Whatever, als je maar stopt met dat naar communiceren?”

Blond zet haar meest vragende blik op. Gelukkig gaat de telefoon en kan Donker al haar pijnlijke opmerkingen voorlopig voor zich houden.  Bewaren voor een volgende keer. Als ze zelf naar gaat communiceren. Heel naar.  Kop vol krullen steekt zijn hoofd om de hoek. ‘Ik ben de rest van de dag extern, doe maar een belletje als er wat is. Enne…., we hebben morgen nog contract hé? Mazzel!”